Cheryl Asruf is actrice en beginnend filmmaker en heeft in 2022 deelgenomen aan de derde editie van de Vrijplaats.
Wat sprak je aan toen je de oproep van de Vrijplaats zag staan?
Toen ik de oproep zag tikte het heel veel boxjes af; de editie ging over het kinderperspectief en ik maak een korte kinderfilm, inclusie en het ‘andere’ verhaal stond centraal en ik ben een bruine vrouw met een ander verhaal. Ik paste helemaal in het plaatje dat geschetst werd. Je moest ook een onderzoeksvraag hebben. Ik wilde weten hoe ik de fantasiescenes van mijn film vorm kon geven. Hoe ik de fantasiewereld in mijn film tot leven kon brengen op een manier dat ik binnen het budget bleef zonder af te doen aan de creativiteit in de scenes.
Welke workshops uit het programma zijn jou het meeste bijgebleven?
Positionality was heel bijzonder. Het was de eerste workshop waarmee we elkaar op een heel eerlijke en zuivere manier leerden kennen. Ook vond ik de zangworkshop heel fijn wat meer een stemles was. De films en documentaires vanuit een kind perspectief die Dana Linssen ons liet zien waren super interessant. En ik vond het super waardevol om de film ‘The Innocence’ te zien van Eskil Vog’t en hem daarna rechtstreeks te kunnen bevragen over de cast en hoe hij dat had aangepakt met die kinderen.
Waarom was Positionality zo bijzonder?
Als groep ben je een soort “minimaatschappij”. Dan is het heel goed om je positie binnen die maatschappij kenbaar te maken. Mensen van kleur weten dit. Wij hebben een soort geheimwereld; we weten dat onze wereld bestaat en dat de witte wereld bestaat. We weten hoe onze wereld werkt en we weten hoe de witte wereld werkt. Maar dat weten witte mensen niet van ons. En daar word je als persoon van kleur constant mee geconfronteerd, in situaties, in gesprekken, in het leven. Tegenover iemand anders van kleur hoef ik dat niet uit te leggen, maar aan de andere kant ben ik getrouwd met een witte man. Dat betekent dat er automatisch dingen zijn die ik heb gevoeld, die hij niet gaat voelen. Zo zit het overal in het leven verweven; sommige van ons hebben wel dat bewustzijn en andere niet en dan is het ongelijk. Maar als je binnen een groep gelijk begint te levelen zodat eenieder realiseert wat diens positie is dan is de basis meteen gelijk. En als je voelt dat je grens overschreden wordt of je je niet veilig voelt, dan kan je refereren aan dat moment. Dan weet je in ieder geval dat iedereen die informatie heeft meegekregen op die dag. Ik praat nu vanuit de minderheid, maar andersom heb ik gevoeld dat ook ik privileges heb waar ik nu bewuster van ben.
Je bent actrice. Kan je vertellen hoe de Vrijplaats aansloot op de fase waar je nu in zit als maker?
Het was precies wat ik nodig had. Als actrice heb ik een script geschreven en daarmee heb ik deelgenomen aan talent & skills programma, Cypher Cinema van het Filmfonds. Ik wist helemaal niks van film maken en met een gezonde dosis naïeve overmoed begon ik aan het traject. En pas als je het gaat doen merk je hoeveel kleine obstakels er kunnen zijn en hoe goed je jezelf moet leren kennen als maker. En dat was heel fijn aan De Vrijplaats van FilmForward, waar ik de ruimte en tijd kreeg om juist dat te doen. Er werd een gezonde omgeving gecreëerd waar je met en van elkaar kon leren zonder oordeel met heel veel warmte, liefde en aanmoediging van begeleiders Addy Otto en Dana Linssen.
Wat heeft deelname aan de Vrijplaats jou gebracht?
Het heeft me heel veel gebracht, maar niet zoals ik had verwacht. Ik dacht dat ik heel praktisch de studio in zou gaan met een tafel, knutselspullen, een camera, een doek, een DOP en m’n coach. Maar dat was het niet. Het was veel theoretischer waardoor op een andere manier verdieping kwam in de vragen die ik had en ik steeds dichter bij mijn smaak kwam.
Wat maakt de vrijplaats anders dan andere Talent & Skills Ontwikkelingstrajecten?
De vrijheid. Echt totale vrijheid om te onderzoeken wat jij wil onderzoeken en het wordt gefaciliteerd. Je wordt ondersteund in een gezonde omgeving waar je kunt leren scheppen en jezelf durft te verkennen. Dat heeft mij verder geholpen zonder grote druk te ervaren. Ik zit nu in een ander talentontwikkelingstraject en daar is het alleen maar deadlines en skills; ik moet opeens weten wat antagonistisch schrijven is, meer beeldgericht of character driven schrijven. Ja, dan ervaar ik wel stress en dat heb ik in De Vrijplaats niet gehad. De Vrijplaats was echt vrij en ik denk dat het mijn ontwikkeling alleen maar ten goede is gekomen.
Heeft jouw deelname aan de Vrijplaats een doorwerking in je praktijk?
Jazeker. Ik weet nu heel goed wat ik met mijn korte kinderfilm wil en onderzoek nu hoe het werkt met producenten. Ik heb een goed gesprek gehad met een producent en dat is via FilmForward tot stand gekomen. Door deze groep te leren kennen is mijn netwerk breder geworden en heb ik een fijne connectie met deze groep mensen. Het waren allemaal gevestigde filmmakers met meer ervaring dan ik. Alles wat ik nodig had kreeg ik van hen en ik werd nergens op afgerekend. Het was een heel empathische groep, altijd bereid om ergens mee te helpen. We hebben met elkaar afgesproken dat als we werk hebben dat we aan iemand willen laten lezen dat we dan met elkaar afspreken.
Wat is jou het meeste bijgebleven?
Ik denk dat ik permanent veranderd ben door De Vrijplaats. Er is iets in mij opengegaan; dat je niet altijd naar iets toe hoeft te werken. Niet constant pushen, ‘ik moet nu dit bereiken, ik moet nu dit gedaan hebben’, maar dat het ook zo kan als bij De Vrijplaats. Om als een soort spons in het universum alles in je op te slaan en op organische wijze bij je doel te komen. Dat vind ik echt een eye opener en daar wil ik meer van in mijn leven. Ik geniet heel erg van wat het mij heeft gebracht en ik rij nog een beetje na op die golf.
Door: Sabrina Sugiarto