Interview met het team van De Knalpot over hun ervaringen bij TalentScope.

Na de laatste week van het TalentScope-programma blikken de makers van De Knalpot terug op hun proces. We spraken met regisseur Valerie Bisscheroux, scenarist Maud Wiemeijer, co-creator Hanna van Vliet en producent Laura Bouwmeester over hun doorbraken, uitdagingen en plannen voor de toekomst.

Hoe hebben jullie de derde week van TalentScope ervaren en welke doorbraken hebben jullie bereikt?

‘De derde week voelde als een enorme doorbraak,’ zegt Maud Wiemeijer. ‘We konden eindelijk de kern van ons verhaal verwoorden. Het proces van een speelfilm ontwikkelen is complex, en de afgelopen weken hebben we allerlei richtingen verkend. Maar nu hebben we die vrijheid gevoeld om ons weer op ons oorspronkelijke idee te richten. Het was ook fijn dat we zelf konden bepalen waar we aan werkten, zodat we het plot en de thema’s duidelijker konden maken. Soms was ik zo bezig met het ‘juiste’ doen voor anderen, dat we bijna vergaten wat wij zelf wilden vertellen. Die zoektocht, en de angst om het verkeerd te doen, zijn nu ook verwerkt in de film.’

‘Prachtig verwoord’ voegt Valerie Bisscheroux toe. ‘Door terug te gaan naar onszelf, vonden we de focus terug. Het is een bevrijdend gevoel om ons weer te verbinden met de kern van ons idee.’ ‘Het programma biedt veel vrijheid, maar dat zorgt er juist voor dat we dicht bij onszelf konden blijven,’ aldus Laura Bouwmeester. ‘Dat heeft ons project echt verder gebracht.’

Wat zijn de grootste uitdagingen bij het ontwikkelen van het verhaal en de personages?

‘Er zijn zoveel kanten waar je op kunt gaan, dat het soms lastig is om de focus te houden,’ legt Maud uit. ‘We moesten echt teruggaan naar wat we willen vertellen en waarom dit verhaal ons raakt als makers. Anders raak je makkelijk verdwaald in een wirwar van ideeën.’ ‘Ja, we hebben zoveel ideeën, maar je kunt ze niet allemaal in één film stoppen,’ zegt Valerie. “Omdat dit project zo belangrijk voelt, hebben we veel druk op onszelf gelegd om alles erin te stoppen. Dat dit ons ‘mic-drop’ statement moet worden. Maar daardoor maken we het onszelf zo groot en ingewikkeld. Doordat we dat losgelaten hebben en nu een kern gevonden hebben waar we allemaal blij mee zijn, vormt het verhaal zich veel vloeiender.’

‘We wilden deelnemen aan TalentScope om uitgedaagd te worden en om feedback te krijgen van internationale experts,’ legt Laura uit. ‘Die feedback is ontzettend waardevol, maar het is ook niet altijd makkelijk om het om te zetten. Ik ben trots op hoe ons team de feedback heeft verwerkt en toch dicht bij onszelf is gebleven.’

Hoe verloopt de samenwerking tussen jullie als team? Hebben jullie vaste rollen in het proces?

‘We houden in principe onze rollen aan: ik als regisseur, Maud als schrijver, Hanna als actrice en Laura als producent,’ vertelt Valerie. “Maar inhoudelijk en creatief gezien denken we veel samen. Veel inhoudelijke discussies gebeuren tussen Maud, Hanna en mij, en daarna betrekken we Laura erbij om het vanuit haar producent functie te bekijken.’ ‘De dynamiek is continu in beweging,’ zegt Hanna van Vliet. ‘Als we in dezelfde stroom zitten, ontstaat er een enorme energie en kan het proces snel gaan. Maar soms zijn drie creatieve stemmen gewoon veel, en dat kan het tempo vertragen.’

‘Een groter creatief team is echt waardevol én brengt ook uitdagingen,’ aldus Maud. ‘Iedereen kijkt vanuit zijn eigen invalshoek: Hanna heeft bijvoorbeeld als actrice unieke inzichten in de personages. Dat leidt tot geweldige brainstorms, maar kan soms ook overweldigend zijn. Voor mij als schrijver is het belangrijk dat we globaal allemaal op één lijn zitten voordat ik het script ga schrijven.’ ‘We moeten eerlijk blijven kijken naar wat het project nodig heeft,’ vult Hanna aan. ‘Soms moet je ook durven loslaten. De laatste weken had ik het bijvoorbeeld druk, dus gaf ik dingen uit handen en vertrouwde ik erop dat we allemaal hetzelfde willen bereiken.’

‘De samenwerking tussen Valerie en mij verloopt heel goed de laatste weken,” zegt Maud. ‘Het is echt een cadeautje om zo’n connectie te hebben met je regisseur. Het wederzijdse vertrouwen is heel waardevol.’

Hebben jullie werkmethoden moeten aanpassen of loslaten tijdens TalentScope?

‘We werken al samen sinds 2015, toen ANNE+ net begon,’ zegt Maud. ‘We waren jong en voor mij was dit de kennismaking met de filmwereld. We werkten toen heel intensief samen, en dat werd onze manier van werken. Maar nu beseffen we dat iedereen zijn eigen expertise heeft en dat je soms ook een stap terug kunt doen. Het voelt als een dans, en de choreografie krijgen we steeds beter ander de knie.’

‘TalentScope werkt als een soort snelkookpan die bepaalde patronen blootlegt,’ vult Valerie aan. ‘Dit heeft ons geholpen om te kijken hoe we ons werkproces kunnen verbeteren.’ ‘Tijdens de eerste week van TalentScope deden we oefeningen die ons hielpen om nieuwe inzichten in onze dynamiek en werkmethoden te krijgen,’ vertelt Laura. ‘Ondanks dat we elkaar al lang kennen, hebben deze gesprekken geleid tot een nieuwe basis.’

Wat zijn jullie plannen voor De Knalpot na TalentScope?

‘De komende periode werken we aan de eerste versie van het script. Daarna gaan we met het TalentScope programma richting Cinemart op het International Film Festival Rotterdam (IFFR), waar we ons project pitchen aan potentiële internationale partners zoals coproducenten en distributeurs. We zijn benieuwd hoe ons verhaal daar ontvangen wordt. Verder willen we financiering aanvragen bij het Filmfonds om de ontwikkeling voort te zetten,’ aldus Laura.

‘We denken er ook over na om een teaser te maken, zoals we bij ANNE+ hebben gedaan,’ voegt Hanna toe. ‘Dat geeft ons alvast iets tastbaars, en we kunnen het publiek zo alvast een voorproefje geven van wat er gaat komen.’ ‘Ik kijk ernaar uit om verder te werken aan de visuele wereld van de film en de personages nog verder uit te diepen,’ zegt Valerie. ‘En ik heb zin om een team te gaan verzamelen dat net zo enthousiast is over dit project als wij.’

Wat hopen jullie dat het publiek uiteindelijk uit de film haalt?

‘Ik hoop dat het publiek beseft dat je bestaansrecht niet afhangt van goedkeuring van anderen, en dat ze de waarde van gemeenschap en vriendschap zien,’ zegt Maud. ‘Maar ik wil ook dat ze gewoon genieten van een mooie, grappige film vol butch lesbiennes in overalls die aan auto’s sleutelen.’

‘Ik gun mensen het voelen van aanstekelijk plezier bij het zien van vrouwen die zo vrij zichzelf zijn. We hebben als vrouwen en queers zo gigantisch goed geleerd om onszelf aan te passen. Hoe fijn om dat los te gooien!’, vult Valerie aan. ‘Met deze film hoop ik dat we het beeld van vrouwelijkheid kunnen verruimen,’ zegt Hanna. “Dat mensen een vrouwelijk personage zien dat masculien, ambitieus en toch kwetsbaar is.’

‘Het verhaal van De Knalpot is gebaseerd op een waargebeurd verhaal over een autogarage opgericht door vrouwen in de jaren ‘80 in Amsterdam,’ vertelt Laura. ‘Ik hoop dat het publiek heeft kunnen lachen, en bovenal geïnspireerd de bioscoop uitloopt door dit verhaal over sterke, autonome vrouwen uit onze geschiedenis.’

Met deze inzichten kijkt het team vol enthousiasme uit naar de volgende stappen van hun proces om De Knalpot tot leven te brengen.