René Hazekamp (1962, Nederland) komt uit een armmoedig gebroken arbeidersgezin van gemengd ras, toen dat nog weinigen opviel. Hij studeerde aan het HRITCS in Brussel, toentertijd een van de slechtste filmacademies van de wereld. Sinds 1986 maakt hij korte onafhankelijke/experimentele dansfilms voor zijn eigen filmmaatschappij Cendrillon, 1899. In opdracht van Lola da Musica (Nederlandse Publieke TV) heeft Hazekamp meer dan een dozijn muziekdocumentaires gemaakt (o.a. over de Mississippi Blues, de White Stripes, AC/DC, Monster Magnet, Dropkick Murphys, Solomon Burke, The Ex in Ethiopia). De laatste tijd richt hij zich op het maken van lange documentaires over mensen dichter bij huis. De Onplaatsbaren (2012), CircusTime (2014), Gangway to a Future (2018) zijn ondermeer geselecteerd voor het IDFA, IFFR en Locarno.
Voor de Vrijplaats op maat: beeldbepalers was René de mentor van Benito Strangio.